Verbijstering
verbijsterd zit ik met de telefoon in mijn handen
krijsen wil ik, schoppen slaan
maar het is alsof mijn keel dichtgesnoerd zit
lamgeslagen
wanhopig slikkend wil ik mijn zus troosten
maar vindt de woorden niet
haar meisje, haar dochter hoogzwanger
heeft vannacht haar man verloren
nog maar pas zesendertig jaar
een hartstilstand
er was zo veel blijheid
om hun eerste kindje
binnen twee weken verwacht
onbegrijpelijk dit
tranen wellen op
maar wangen blijven droog
ik doe mijn best haar kracht te wensen
ook mijn zusje haar moeke
en alle anderen
mijn hart gaat naar ze uit
de tijd staat weer stil
het leven gaat door
straks een kindje zonder papa
en een jonge vrouw nu al
zonder steun van haar liefste
moet ze verder
mijn fluister is wanhopig
lieve God wat is hiervan de zin………
en ik ben ook heel boos, diep van binnen
Geplaatst in de categorie: overlijden
maar ook met een mond vol tanden
God wat vreselijk