inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 31.919):

Geheimen

Ze keek nog eenmaal om
tussen het riet
de eerste lentebloemen

te ver stond ik
om haar dromen te zien
verwaaide gedachten
stervend in de wind.

Ze ving het licht
zo ik niet eerder zag

we liepen verder
en het leven sprak uit onze ogen.

Schrijver: Edwin van Rossen, 9 april 2010


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 477

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

kerima ellouise, 15 jaar geleden
Genoten van dit 'geheimpje'.
i, 15 jaar geleden
heel mooi!
lijda , 15 jaar geleden
een heerlijkheid zo te kunnen dichten, ik lees dit graag.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)