6811 BJ Armhem
Op het Johnny Van Doornplein
Stapelen de zuipers hun sculpturen van blik
En lunchen dorstig op betonnen nasischijven
Strikt gescheiden van de patatjepeeërs
De dam van kots, zweet en verschaald bier
Hun openluchtbar is een effectieve barriëre
Tegen het V&D-volk dat jij ooit van alles toedichtte
Totdat je hier bekaf en ademloos nederzeeg
Electric acts zijn alleen nog in de Dixons te vinden
Hashdampen worden reuksicktlos verwalmd door Ici Paris
Selfkickers praalhansen nu uitsluitend voor etalages
En Oergedichten zijn op=op, bijna uitverkocht en goedkoop
Johnny, waar is toch je geest gebleven
Die is wel erg ver van deze plaats gewaaid
Het plein is grauw en grijs als een koud bord pap
zo bleek als je gezicht en het ontbeert je krullen
Alleen jouw naam geeft dit roerloos plein nog glans:
Het pimpelend paars van een magistrale stralende zon.
Geplaatst in de categorie: literatuur
Hier vond Johnny zijn Selfkicker-act uit op de tapijtafdeling van de V&D. Oerkreten en klanken uitstotend voor het verbaasde publiek, net zo lang tot hij "uitgeput" door vrienden naar het plein gedragen moest worden, dit alles onder grote belangstelling.
Want daar was het ons narcistje natuurlijk om te doen.
Electric Acts noemde hij dat. En Oergedichten.
Voor mij een held en symbool van de Nedersixties, ondanks, of misschien wel juist door, tragisch drank- en drugs-zuchtig leven.
Zijn magistrale stralende zon was de fles...