voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 32.523):

gooi mij niet weg...

Gooi mij niet weg
alsof het niets is
want de takken
van de bomen
vangen mij toch
wanneer ik val
omdat er altijd
iets zijn zal om
voor te bestaan
en wat ik mis...

in dit oneindig
tranendal schijnt
soms toch de zon
dus mij krijg je
niet klein al moet
ik door stof gaan
ik zal altijd weer
opstaan en doorgaan
met leven, ontvangen
en geven want ook
ik mag hier zijn...

Schrijver: Astrid Voerman, 7 mei 2010

Geplaatst in de categorie: filosofie

1
2
3
4
5

4.2 met 13 stemmen

342

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Nicoline, 15 jaar geleden

Prachtig, veelzeggend,gedicht.

kerima ellouise, 15 jaar geleden

Zacht en toch die stille kracht, tonen die treffen in dit mooie gedicht!

Maria Voerman, 15 jaar geleden

Weer heel mooi gedaan.

Martien Montanus, 15 jaar geleden

Iedereen heeft het recht er te mogen zijn, mooi en krachtig neergezet!

Geef je reactie op deze inzending: