inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 32.441):

Erfgoed.

Als ik op een lentedag
mijn huisdeur zal openen
vloeit mijn gezicht over
daadkracht, getekend in
een gele zee van velden
van gisteren,in zoverre mijn
huidskleur die weelde kan
verdragen, stroomt de natuur
van onbegrepen zinnen over
mijn gelaat, onbehagen
schept een tijdloze adem van
onbegrip in half bereikte
doelen. Zien zonder te denken,
kunnen zien wat ik werkelijk zie,
in de eenvoud van het erfgoed van
een paardebloem die geduldig
wacht totdat een zekere bries
z'n zaad zal dragen naar een
hem voorbestemd gebied.


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 8 mei 2010


Geplaatst in de categorie: individu

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 320

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
11 mei 2010
Email:
voorjaarsvlinderhotmail.com
Het is de tijd die voorbij vliegt als de adem van de wind.
Dat maakt het soms zo moeilijk om ons doel te bereiken.
Mooi geschreven woorden.
Naam:
Conny
Datum:
11 mei 2010
Email:
C.vandikshotmail.com
Juist de vanzelfsprekende dingen zijn niet eenvoudig als je niet kan kiezen, heel mooi verwoord.
Naam:
Ilse
Datum:
10 mei 2010
Email:
Geduldpleskhome.nl
"Zien zonder te denken zonder dat mijn verbeelding mij parten speelt", je hebt dat schitterend neergezet.
Naam:
kerima ellouise
Datum:
8 mei 2010
Email:
kerima.ellouisegmail.com
het zaad van daadkracht laat zinnen stromen in een weer mooi gedicht!
Naam:
marije hendrikx
Datum:
8 mei 2010
Email:
maryama37hotmail.com
wat ' n schitterend erfgoed
Naam:
Lea
Datum:
8 mei 2010
Email:
L.vankesselhome.nl
Erg herkenbaar, door niet goed te kijken kom ik - uiteindelijk - niet tot de juiste beslissing en stel ik maar weer uit. Heel mooi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)