Zoetste vrucht
Uit haar schoot weerklonk
sirenen, gezang zonder
woorden, stapte ze uit haar
lichaam, gebaarde met de
ogen en haar lippen, vast
besloten, alsof ze mij haar
zegen gaf,- wacht met wegen
niet te lang -, er ligt een
een zoete vrucht te rijpen
met onontdekte pit, die zal
botten, als de Alpentoppen
gloeien tegen het decor van
het naderend ochtendlicht,
ranke dalen nog half gesloten,
ontbood ze mij, voorbij een
onbereikbare voorstelling uit
het ultiemste van ons wezen.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 10 mei 2010
Geplaatst in de categorie: liefde
Weer fijn om te lezen, Paul.