Wereld place
doordrenkt met dauw
zwerf je over de weilanden van rust
het bevordert je levensschoot vol bewondering
dankzij het licht waar het stroomt
overal zie je zoveel moois
elke boom en wilde bloem is oké
maar welke wacht net als jij op sprankjes 'hoop voor vrede'
vonken uit de 'hemel'
met moederlijke liefde
begroet je de bloemrijke schoot der aarde
al deze kostbare parels zou je willen omarmen
denk je aan, tijd, sta even stil
geef vrijheid en levensvreugde door aan alle mensen
langs de levenszee glimlacht troost
wanneer de warme wind
zacht vloeiend over het groene grasland waait
op vrijdagochtend in mei
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/quicksilver/
Schrijver: Quicksilver, 28 mei 2010
Geplaatst in de categorie: vrijheid
die zich begevend tussen bloemen weer even een kind was.
Prachtig gedicht!