Botsing
de emoties botsen met elkaar
als de golven onder het staketsel
in mijn hart baart een woeste binnenzee
van bittere ongezouten woorden
de vuurtoren knippert zijn licht
over het strand
aan uit
aan uit
mijn omega
maar ook mijn alfa
mijn voeten zijn verankerd
in deze wereld
met een zekerheid
die onnatuurlijk lijkt
maar het wel is
de zee blijft er altijd
haar troostende (in)vloed ook
de boosheid ebt al weg
ook lang na mijn heengaan
voel ik de herwonnen kalmte
Geplaatst in de categorie: emoties