inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 32.841):

één bleef er achter

Mos en takjes vallen op de aarde
Ogen turen angstig in het groen
Geur bevestigt wat zij zien

De dag ervoor vlogen ze uit –
je broertjes en je zusjes, negen
of tien; hun bedelroep niet ver

Maar één bleef er achter, het
tiende of elfde. Een hand,
mijn hand tilt je voorzichtig op

Met mos en takjes dek ik je toe,
prevel iets wat mens noch mees
verstaat – ooit zul je uitvliegen


Zie ook: http://www.gedichten.nl/Knottnerus

Schrijver: George Knottnerus, 29 mei 2010


Geplaatst in de categorie: dieren

4.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 420

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Ivan Grud
Datum:
27 juli 2010
Email:
ivangrudhotmail.com
bijzonder teder, erg mooi en graag gelezen.
Naam:
Ali
Datum:
2 juni 2010
Een ontzettend mooi, ontroerend en liefdevol gedicht! Dit raakt je!
Naam:
helly van de ruijtenbeek
Datum:
30 mei 2010
Email:
chrislylive.nl
Een echt stukje natuur en zo mooi beschreven!!
Naam:
annabel
Datum:
29 mei 2010
Email:
annekstziggo.nl
Wat liefdevol!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)