inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.008):

Uit een stuk

zij is van steen
al kijkt ze teder
bedeesd
weg ogend
over haar schouder
en borsten heen

voelt koud aan
als mijn hand
de wangen streelt

ook al vormen de lippen
een zwoele mond
de pose is haar tot last

ze staart onveranderlijk
in de diepte
naar een dragende grond


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 2 juni 2010


Geplaatst in de categorie: kunst

3.7 met 19 stemmen aantal keer bekeken 469

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Quicksilver, 15 jaar geleden
Mooi kunstzinnig geschreven dichter Hans!
Ludy, 15 jaar geleden
Hierin proef ik verlangen het koude schepsel leven in te blazen.
Mooi!
Martien Montanus, 15 jaar geleden
Mooi uitgehouwen!
nonna, 15 jaar geleden
De Venus van Milo, zie ik voor me.
Gehouwen uit het beroemde witte marmer van Paros.
Zij wordt beschouwd als een symbool van eeuwige schoonheid.
Zo ook jouw gedicht!
pama, 15 jaar geleden
Haar vorm gebeiteld in de tijd. Mooi gedicht.
Hilly Nicolay, 15 jaar geleden
Kunstig neergezet.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)