voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.015):

Deeltijdkind

Mijn verwekkers zijn gescheiden
er is niets dat mij nog bindt
geen hond kan mij verblijden
ik leef al jaren onbemind

op bezoek uit medelijden
is het laatste wat ik wil
ik hou van geen van beiden
mijn kinderhart is koud en kil

dat ik geboren ben uit lust
is iets dat je niet verzint
ouders heb ik nooit gekust
ik ben een droevig deeltijdkind.

Schrijver: dick panman, 2 juni 2010

Geplaatst in de categorie: kinderen

1
2
3
4
5

4.2 met 29 stemmen

970

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

Quicksilver, 15 jaar geleden

sterk aangrijpend gedicht!

pelgrim, 15 jaar geleden

ofwel, een voorbeeld van hoe 't wel moet, of juist hoe 't niet moet, mooi rakend geschreven.

marije Hendrikx, 15 jaar geleden

droevig om zo nergens bij te horen.....
mooi geschreven kilte.....

annabel, 15 jaar geleden

Zeer veel zeggend gedicht!

Hilly Nicolay, 15 jaar geleden

Aangrijpend, goed verwoord.

Ludy, 15 jaar geleden

Helaas realiteit voor veel kinderen. Sterk neergezet!

lijda, 15 jaar geleden

Je hart breekt bij het lezen van dit gedicht,helder neergezet!

mobar, 15 jaar geleden

Sterk geschreven gedicht.

switi lobi, 15 jaar geleden

Da's inderdaad heel droevig..

Geef je reactie op deze inzending: