inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.234):

Tussen weiden, mens en cultuur

in stug herhalen
ligt een weidelandschap te blozen
bij zonsopgang
vaak lijkt het "slechts" een droom
wauw, een groot schilderij

(waarin je wordt toegelaten
als een zwerveling)

maar toch in wezen
door de eenvoud en openheid
nauw verwant zijn aan elkaar
om de eigen weg te gaan

op ’t gekreukte groene gras
bij zaaitijd en pluk


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/quicksilver/

Schrijver: Quicksilver, 13 juni 2010


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 260

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Willeke Tjassens, 15 jaar geleden
Respect! Bij zaaitijd en pluk....mooi...
pelgrim, 15 jaar geleden
magisch, dit lucide gedicht!
pama, 15 jaar geleden
Een tekent een schilderij om zo in te stappen. Mooi
gedicht.
Martien Montanus, 15 jaar geleden
En juist de eenvoud is zo mooi, en fijn om af en toe een zwerveling te mogen zijn!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)