Tussen weiden, mens en cultuur
in stug herhalen
ligt een weidelandschap te blozen
bij zonsopgang
vaak lijkt het "slechts" een droom
wauw, een groot schilderij
(waarin je wordt toegelaten
als een zwerveling)
maar toch in wezen
door de eenvoud en openheid
nauw verwant zijn aan elkaar
om de eigen weg te gaan
op ’t gekreukte groene gras
bij zaaitijd en pluk
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/quicksilver/
Schrijver: Quicksilver, 13 juni 2010
Geplaatst in de categorie: psychologie
gedicht.