inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.622):

schoonheid

sta stil
en ga voorbij
maar pluk haar niet

geen gouden, met diamant beladen kooi
zal zij overleven,
gelijk de vogel in de lucht niet stil kan staan

huil maar
maar laat haar staan
want nimmer zal zij de jouwe kunnen zijn

laat het verdriet
je kneden
de Liefde in je hart doen gisten

om de stilte van het zijn in het voorbijgaan
je gehele wezen te volmaken met Goddelijke ingrediënten.


Zie ook: http://www.magixarts.org

Schrijver: pelgrim, 4 juli 2010


Geplaatst in de categorie: liefde

4.5 met 13 stemmen aantal keer bekeken 356

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Fari Hs, 15 jaar geleden
Een prachtig gevoelvolle gedicht van jou dat woord voor woord mij ontroerde.
Hilly Nicolay, 15 jaar geleden
Het hart in stilte voeden met de liefde.
De vogel zingt de klanken in groen gebladerte.
Mooi gedicht!
pama, 15 jaar geleden
Mooi integer gedicht.
Martien Montanus, 15 jaar geleden
Heel mooi deze bereiding!
ingridvoerman, 15 jaar geleden
heel mooi,liefdevol gedicht.
Marije, 15 jaar geleden
Wat schitterend omschreven, deze zoete pijn.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)