inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

2012

netgedicht (nr. 34.024):

mijn vleugels in jouw handen

in elke vezel van mijn lijf
ben jij als adelaar ontvangen
diepe zielentonen roepen- blijf
mijn vleugels leg ik vol verlangen

vertrouwend in jouw adellijke handen
laat ons vliegen naar de maan
en verre ongekende landen
om nooit meer in gemis te gaan

wat is- dat is - wat was raakt nooit verloren
want wij bewonen zonne- uren
de eeuwigheid is ons beschoren
zij zal de lieve liefde duren


Zie ook: http://www.maryama.nl

Schrijver: marije Hendrikx, 27 juli 2010


Geplaatst in de categorie: liefde

4.5 met 14 stemmen aantal keer bekeken 603

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Lizzy, 15 jaar geleden
Als gevoelens niet meer worden waargenomen, is Marije een geschenk op aarde om het te verwoorden zodat je het weer voelt!
Hilly Nicolay, 15 jaar geleden
Wat is de liefde mooi omschreven door jou!
julius dreyfsandt zu schlamm, 15 jaar geleden
heel mooi de liefde bedicht..
Quicksilver, 15 jaar geleden
Zo prachtig, dit vleugel verlangen! Dit gedicht raakt me diep.
Peterdw., 15 jaar geleden
Wat een heerlijke onvoorwaardelijke overgave aan de eeuwigheid in de liefde!
Martien Montanus, 15 jaar geleden
Krachtig en mooi deze vleugels vol verlangen!
titia lodewegen, 15 jaar geleden
Als hoogvlieger zonder vleugels daar komt hopelijk geen narigheid van!Veel geluk!
dick panman, 15 jaar geleden
Jij mag blijven!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)