Ouder
Opruiende dromen
het onvermoeibare willen als kind
en verder kijken dan mogelijk,
ik zag de cynische blik en hoorde
de toon van de volwassenen,
waarachtig ik wist dat ik zo niet
wilde worden en toch, al vecht ik
er nog steeds tegen en ontken ik het,
het ouder worden temt je tenzij je
heel gelukkige genen hebt, ik niet.
Zo worstel ik door de mensenmassa heen,
verlies al wat vaker de blik op de einder
en zie soms in de spiegel een vermoeide
mond, matte ogen, en gedachten bespeur ik,
die van bittere oude koffiedrinkende mensen,
en ik slorp de einder met steeds meer moeite,
met slik- en vooruitkijk problemen, maar steviger
en stroever als een ouder wordende boom waar
de zon op schijnt en de wind op beukt.-
Geplaatst in de categorie: tijd