Netgedichten

netgedicht (nr. 34.065):

Laat me mijn ziel kleden

Laat me mijn ziel kleden in schoonheid
waar water klotst en onzichtbaar schrijft
met draden vanuit een ver verleden.

Laat ze mij dragen in fierheid en stilte,
bewust van haar verlangen en hunker,
drinkend uit een onzichtbare bron.

Laat ze mij helder bewaren en richten
op hoop voor morgen, op liefde en licht.
Doe ze stralen en wenken, doe ze zingen.

Schrijver: Adeleyd, 4 augustus 2010