inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 34.221):

niet zonder, niet met

ze huilden een rivier maar nog onvoldoende
om het gemis te stillen van vrijheid en geest
die langzaam verdroogden in elkaars nabijheid

hoe verlaat je een warm zinkend schip
dat je eigenlijk niet wilt missen
zonder geen van beiden te verdrinken

ver weg dwaalden ze, verdwaalden zonder elkaar
de lichtsignalen vanuit hun verre andere ik
veranderden in wanhopige alarmsignalen

hoe vind je een speld terug in een moeras
hoe red je de druppel van de gloeiende plaat
zonder daarbij zelf ook te verbranden

als door een doolhof naderden ze
tot ze elkaar uiteindelijk weer vonden
de honger gestild, tijdelijk als vanouds

Schrijver: Gerardo, 6 augustus 2010


Geplaatst in de categorie: partner

4.2 met 10 stemmen aantal keer bekeken 775

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

marije Hendrikx, 15 jaar geleden
prachtig woorden gegeven aan deze herhaling in wederzijdse afhankelijkheid
lijda zieleman, 15 jaar geleden
de eerste strofe, prachtig verwoord; 'het gemis te stillen van vrijheid en geest' een bijzonder mooi gedicht!
Astrid v, 15 jaar geleden
Heel mooi, dit gevoelige schrijven over de liefde voor iemand waar je niet zonder kunt maar ook niet met,alleen tijdelijk, als vanouds. Zo herkenbaar!
pelgrim, 15 jaar geleden
de warme fysieke nabijheid als gemis en gevangenis -heel mooi gedicht!
kerima ellouise, 15 jaar geleden
hopelijk blijft het doolhof een uitgang bieden...of een ingang...heel mooi neergezet.
Martien Montanus, 15 jaar geleden
Dus toch weer samen!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)