tussentijd
ik zag hoe de wolken elkaar kusten
de lucht was blauw; de zon verstreek langs witte hoogtes
beneden op de grond stond de tijd
alleen gelaten door mijn hart
verloren tussen bomen liepen slechts mijn dromen
over hoe het was geweest- ik mis je zo
ik mis
de glans van wie je was, van wie je bent
van wie je steeds zult zijn
het blijft- en is verloren binnen pijn
beklonken in de alledaagse spiegels die verleden
in het heden houden
thuis verberg ik me in jouw altijd jonge foto’s
laat de avond toe
en zucht
Zie ook: http://www.switilobi.nl
Schrijver: switi lobi, 6 september 2010
Geplaatst in de categorie: verdriet