inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 34.803):

tussentijd

ik zag hoe de wolken elkaar kusten
de lucht was blauw; de zon verstreek langs witte hoogtes

beneden op de grond stond de tijd
alleen gelaten door mijn hart

verloren tussen bomen liepen slechts mijn dromen
over hoe het was geweest- ik mis je zo

ik mis
de glans van wie je was, van wie je bent
van wie je steeds zult zijn

het blijft- en is verloren binnen pijn
beklonken in de alledaagse spiegels die verleden
in het heden houden

thuis verberg ik me in jouw altijd jonge foto’s
laat de avond toe


en zucht


Zie ook: http://www.switilobi.nl

Schrijver: switi lobi, 6 september 2010


Geplaatst in de categorie: verdriet

4.3 met 7 stemmen aantal keer bekeken 343

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

George, 15 jaar geleden
Kenbaar, herkenbaar - prachtig en ontzagwekkend.
ingridvoerman, 15 jaar geleden
heel mooi geschreven woorden in liefde..voelbaar het gemis
Astridv, 15 jaar geleden
ontroerend mooi, dit schrijven van gemis...
Martien Montanus, 15 jaar geleden
Het verdriet en het gemis van je lieve dochter met pakkende woorden tot een indrukwekkend gedicht gesmeed Switi Lobi!
Coby Poelman-Duisterwinkel, 15 jaar geleden
Stilmakend mooi!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)