Herfstachtig land

Met losse korrels van striemend zand
snijdt de wind door herfstachtig land.
Ontelbare druppels geselen het gelaat
over de rug van de dijk van dit klimaat

Langgerekt asfalt schuift streep voor streep
onverschillig onder mij door. De lucht is zwaar,
links en rechts trappen trouw de cirkels rond,
een kleurloze tijdlijn van een verwaterend spoor.

Lief en leed doorkruisen mijn gedachten,
terwijl de raderen kraken spint het garen:
maar ik ben, ik besta! Nu is hier op dit coördinaat
ik pluk ook deze dag, ik wil helemaal niet wachten.

De zon schijnt ook vandaag!

Schrijver: De Hertog, 10 september 2010

dichter.bij.de.hertoggmail.com

leven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 230