zacht en duin
ik wrijf het stof
dat eens mijn verleden was
uit ogen van de nacht
zoek gezichten
zoals ze zijn, bevrijd
langs de plooien van mijn mond
uit de regen treedt de ochtend
met lange strepen licht en zacht geritsel
een dichter kijkt het noorden tegemoet
ik wijs hem naar mijn gedachten
we eindigen zachtroze
in nieuwe poëzie
“nu is morgen
ik ben liefde in vandaag”
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 17 september 2010
Geplaatst in de categorie: liefde