Herfstkunde
De nacht ademt
de zware lucht van herfstbladeren
ik bewoon de overkoepelende vorm van taalfilosofie
met uitzicht over de binnenterreinen van de fantasie
ik verdiep me in de wijsgerige bestudering
van taalverschijnselen
ik ben transcendentaal
doe zowel aan vervreemding als aan jongleren
ik ben mij bewust van het vitalisme
van mijn angsten en de existentiefilosofie
de wijsbegeerte van het individu
ik doe niet onnodig aan zangoefeningen
hang soms in spagaathouding
aan het plafond van mijn kunnen
om het tegendeel te beweren.
Inzender: Henk van Dijk, 19 oktober 2010
Geplaatst in de categorie: humor