inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 35.560):

Reflectie

jouw weerspiegeling lijkt eindeloos
wanneer ik uiteindelijk de moed heb gevat
om erin te kijken, wie is zij, deze vrouw

die mij met holle ogen aanstaart
raken haar handen je voorzichtig aan
waardoor het beeld vertroebelt

wast ze haar handen in onschuld
doch neemt de zonde langzaam bezit
als een slang die door haar lichaam kruipt

wordt het wassen obsessief
ook haar armen en haar gezicht
totdat haar huid rauw is, tot bloedens toe

rimpelt de weerspiegeling
heel geleidelijk totdat het beeld
weer ongeschonden is


Zie ook: http://ladylove40.punt.nl/

Schrijver: LadyLove, 21 oktober 2010


Geplaatst in de categorie: vrouwen

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 536

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
26 oktober 2010
Een prachtig gedicht.
Naam:
kerima ellouise
Datum:
22 oktober 2010
Email:
kerima.ellouisegmail.com
het wassen, rauw en tot bloedens toe, verzoekt de tijd tot heling...heel mooi.
Naam:
Alfons A.
Datum:
21 oktober 2010
Prachtig verwoord.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)