inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 35.612):

PETRUS

Met gebalde vuisten
Beukt ze de hemelpoort
Zakt ineen

Hopeloos hulpeloos

Wat kan ik anders dan
Met de deur op een kier
Mijn zware sleutel
Laten neerkomen
Op haar glazen stolp

Opdat die barst en ook
Zij aan diggelen richting
Kleefstof kruipen kan

Zij is bepaald geen steenrots
Zoals ik, hooguit een uit een
Rozenkrans gevallen glaskraal

Die er wel doorheen rolt
Als het zijn tijd is

Schrijver: Anneke Haasnoot, 24 oktober 2010


Geplaatst in de categorie: literatuur

2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 227

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)