voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 35.886):

Herfst sonate

streel zacht
zonder vragen
wat schaduw
over
blozende wangen

zonsondergang
laat uw fluister
het land
bekleden
met
bloemenpracht
in gouden kleuren

kruidig
pittig zacht
slaap en droom
de nacht
maar begeef u even
in de tuin
waar liefde woont

hoor hoe de nachtegaal
schoonheid
zingt

adem
mijn adem
sluimerzacht

Schrijver: windwhisper, 3 november 2010

Geplaatst in de categorie: emoties

1
2
3
4
5

4.3 met 6 stemmen

398

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

pama, 15 jaar geleden

Dit doet me denken aan een gedicht van "Johannes van het kruis./ Adem door mijn tuin ", heel mooi geschreven.

Coby Poelman-Duisterwinkel, 15 jaar geleden

Mooi, die tuin waar liefde woont! Je hoort de fluistering van de zonsondergang, prachtig!

lijda, 15 jaar geleden

zo de herfst te mogen beleven is een voorrecht , een heel mooie sonate.

Wee, 15 jaar geleden

Mooie herfstsonate, vooral de eerste strofe vind ik prachtig.

Geef je reactie op deze inzending: