inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 36.298):

compliment

ooit zal ik het leren
wanneer je spreekt met mij
er geen antwoord komt
tot aan het oog
gevuld

niets mijn zwijgen in nevel
zal neerslaan
of vogels, onhandig
rond mijn mond

houden van zal zich dierbaar draaien
als een woord onder
een woord

een landschap in volle zon
waarop ik mijn handen
leggen kan

misschien ben ik bang
dat je weg zult gaan, je niet meer komt
tot waar ik ben

aangestaard door het verbloemen
- je bent geen waarheid, nooit herkend –


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 26 november 2010


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.4 met 20 stemmen aantal keer bekeken 465

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 15 jaar geleden
In de aanblik van de zon vouw ik mijn handen open.
Woorden zullen onkreukbaar ontluiken. Prachtig!
Martien Montanus, 15 jaar geleden
Compliment.....heel mooi!
amanda malinka, 15 jaar geleden
Heerlijk weer ...jij...
marije Hendrikx, 15 jaar geleden
De waarheid altijd 'verbloemd' ....zo prachtig weer dit gedicht.....
irene verkerke, 15 jaar geleden
Bloemen aan de voet van je beeld!
jan haak, 15 jaar geleden
Als een woord onder een woord...om maar dat ene woord te vangen...
Mooi neergezet Kerima !

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)