inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 36.890):

In mijn herinnering.

In mijn herinnering komen er
steeds weer beelden voorbij
met een blik uit mijn verleden.

Sommige zijn nog steeds scherp
andere werden vager raakte ik
langzaam kwijt in de tijd.

Beelden van fijne herinneringen
van verdriet en pijn voel
dan ook weer het eenzaam zijn.

Een mensen leven is net een film
vol van emotie, waar dingen in
gebeuren die je moet aanvaarden.

Omdat je het lot van het leven niet
kan bedwingen, ik wil het ook niet
vergeten het hoorde bij mijn leven.


Zie ook: http://www.zeelandnet.nl/weblog/data/paulah/

Schrijver: Paula Hagenaars, 5 januari 2011


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 262

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)