Dualiteit (Koans)
Bladstil, ik zie niets
alleen de zwijger zwijgt,
ik kan hem horen.
Ogen van mensen
zien de blinddoek van hun god,
van eigen schoonheid.
Liefde streeft ernaar
al het eerdere streven,
achterwege te laten.
Een vroege vlinder
accentueert tijd met beweging
sculptuur van het licht.
Gericht op eigenwaarde
ben de sterren vergeten,
maar herken het licht.
Al vervalt tot een,
dat ene keert tot alles,
voordat het verscheen.
Zicht op dualiteit
bespreekt de moeizame weg
tot individualiteit.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 7 januari 2011
Geplaatst in de categorie: haiku