inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 37.028):

Dualiteit (Koans)

Bladstil, ik zie niets
alleen de zwijger zwijgt,
ik kan hem horen.

Ogen van mensen
zien de blinddoek van hun god,
van eigen schoonheid.

Liefde streeft ernaar
al het eerdere streven,
achterwege te laten.

Een vroege vlinder
accentueert tijd met beweging
sculptuur van het licht.

Gericht op eigenwaarde
ben de sterren vergeten,
maar herken het licht.

Al vervalt tot een,
dat ene keert tot alles,
voordat het verscheen.

Zicht op dualiteit
bespreekt de moeizame weg
tot individualiteit.


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 7 januari 2011


Geplaatst in de categorie: haiku

3.2 met 9 stemmen aantal keer bekeken 295

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Henk, 14 jaar geleden
Vaak moeilijk te begrijpen, toch wel mooi.
LadyLove, 14 jaar geleden
Een onoplosbaar raadsel om ons te verwarren, het geeft stof tot nadenken. Graag gelezen (meerdere malen zelfs)
Leo, 14 jaar geleden
Je legt een diepe persoonlijkheid in deze koans, heel beeldend verwoord.
Harry, 14 jaar geleden
Bijzondere koans,soms wat moeilijk te doorgronden.
Hans, 14 jaar geleden
Diepzinnige regels, mooi om te lezen.
amanda malinka, 14 jaar geleden
...niet makkelijk...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)