Rembrandtcyclus 17: anno 1668: mijn zoon Titus is gestorven

Dit moet een boze droom zijn
waaruit ik niet ontsnappen kan
dit kan niet waar zijn
je bent zo’n sterke man

jouw toegewijde hart, dat kan toch
niet begeven zijn, zoiets kan
God niet doen, mijn zoon, zoiets
doet vreselijke pijn

is het waar, dat mijn handen nooit
meer lokken kunnen strelen
die ook bij Samson kracht gegeven heeft
o Titus blijf toch hier

is het waar, dat ik het evenbeeld van
Saskia, mijn liefste missen moet
mijn hoop en leven, Titus blijf nog
bij me, blijf nog hier…

dan kunnen wij misschien wel samen
sterven. God vergeef mij, ‘k mag niet
egoïstisch zijn, mijn strohalm dat
ben jij, mijn Titus blijf toch hier

ik smeek je, laat mijn vingers nogeens
door je lokken gaan ~~~~o God~~~~
ik zou mijn leven willen geven
voor mijn zoon.

Zie ook: http://fly.to/laurens.nl

Schrijver: Laurens Windig, 8 januari 2011

l.windigchello.nl

Biografie van deze schrijver

Rembrandt Titus Dood

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.8 met 4 stemmen 171