Anarchie
De koning zwaaide verward en begreep het volk
niet, die boe-den naar hem en hij dacht dat dat
vreugde was dat het lieve volk tentoonspreidde.
Het was koud en ademwolkjes verlieten de
koning die heftig riep en zwaaide zoals gezegd.
Dat hij snel zou worden afgezet en onthoofd daar
dacht hij geen seconde over na – op de grond
zou wat later zijn hoofd rollen en nog woorden
sputteren en bloed vloeien waar ervoor nog een
lichaam stond. Hoe adrem was hij geweest,
hoe slinks en brutaal alleszeggend en statig en
charismatisch! Een enkele weke toeschouwer
hield het niet meer droog en liet haar tranen
de vrije loop, wendde in stilte haar gezicht af.
Geplaatst in de categorie: overig