inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 38.304):

De soldaten en ik

Kom, laten we een prachtig spel gaan spelen,
de grote klus is eindelijk geklaard,
er valt het een en ander te verdelen,
dat ene kleed is echt de moeite waard,

dat moeten we niet zomaar gaan verscheuren,
we dobbelen en zien wel wie er wint,
wie nooit eens moedig waagt zal altijd treuren,
we spreken af: wie 't hoogste gooit begint,

-------------------------------------------

hoe zou het zijn als ik soldaat zou wezen
en ik met hen zou zitten aan de voet
van 't kruis; mijn hart moet evenzeer genezen
van zonden door het hier vergoten bloed,

Hij vraagt of God die zonden wil vergeven,
zelfs in zijn dood is Hij met mij begaan,
zijn bloed en diepe wonden zijn mijn leven,
genade is de bron van mijn bestaan.

Schrijver: jan mul, 29 maart 2011


Geplaatst in de categorie: religie

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 196

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)