Verloren
tranen stromen
polijsten de randen,
maar de groeven worden dieper
woorden vliegen
uit op ademstromen
doen mijn hart verstommen
jij bent zo dichtbij
en ik zou schreeuwen
als ik kon
ik zou me vastklampen
maar mijn tranen
polijsten
mijn woorden vervliegen
op mijn ademtocht
jij voelt en hoort,
wind door je haren
regen langs je wangen
maar zien
doe je
niet
Geplaatst in de categorie: liefde