In het bos

in het bomenland
door groen gras omgeven
ligt stil en haast verscholen
mijn huis van houten planken
met groei en bloei verweven

de tijd heeft het beschuttend lijf
en de stenen pannen gevormd
het geheel is aan inzichten
van seizoenen te danken

midden in een verlatenheid,
van mystieke aard,
waar enkel natuur zorgt
voor ongedwongen klanken

kan ik van zelve
mijn denken vertragen

woorden zijn hier onkruid
zij zouden gevoelens verkillen

ik zwijg derhalve verder
kan zo de hongerige rust
vol met bewondering stillen

natuur

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.6 met 10 stemmen 415