inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 290):

Chaos

Als de chaos is geweken
ik mijn verdriet heb aangekeken
en mijn gevoel heb laten spreken
dan zou ik willen huilen

Huilen om de leegte in mij
om de eenzaamheid waar ik in glij
zonder vertrouwen aan mijn zij
want hoe moet ik nu verder?

Verder doorgaan, overleven
liefde nemen, liefde geven
alles weer intens beleven.

Pas als de chaos is geweken.

Schrijver: Denise Best, 9 januari 2002


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.6 met 148 stemmen aantal keer bekeken 14.362

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

Saskia, 13 jaar geleden
wat een super mooi gedicht, dit is wat ik zocht... nu nog de moed vinden om het op mijn FaceBook pagina te plaatsen...!
Heb je meer gedichten gemaakt? zo gevoelig!
isabelle, 22 jaar geleden
Ik vind het echt een mooi gedicht, ben zelf een meisje dat moeite heeft met gevoelens van verdriet te uiten en dit raakt mij diep! Huilen is soms verluchtend, maar verdriet aankijken is veel te hard..
Jannet, 22 jaar geleden
Ik vind het een geweldig gedicht!! Ik kon het ook goed gebruiken voor mijn boekverslag van Nederlands!
manuela, 23 jaar geleden
ik vind het een gevoelig gedicht.
het heeft me geraakt in mijn binnenste!
ik heb er maar paar woorden voor:
DIT IS EEN GEDICHT MET GEVOEL!
Laura, 23 jaar geleden
Je gedicht ging precies over het onderwerp dat ik zocht voor mijn verslag Nederlands.
Ik heb je gedicht er dus ook in staan, dank je !
doortje, 23 jaar geleden
wow
Brammie, 24 jaar geleden
Als het gevoel spreekt, je verleden de leiding neemt in deze, dan rollen woorden als de donder en doe je een ieder verstijven met de waarheid van je gedicht.
qpdo69, 24 jaar geleden
Heel erg mooi en gevoelig geschreven!
Marinte, 24 jaar geleden
Mooi gedicht, ik snap precies wat je bedoelt, ik zou het leuk vinden als je nog meer van dat soort gedichten zou schrijven, ga zo door.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)