Netgedichten

netgedicht (nr. 40.433):

Zoals een man zijn weg zoekt

onderweg naar liefde
ervaart hij zicht
op hemel en aarde;
het verlangen naar morgen
onderwijl hij het sterven baarde

uitersten
van binnenuit
grenzeloos gebonden
aan geest en eeuwige bruid

ogen puilend
als sprekende monden
onder een donker gerande einder

het gezicht
is als een doorzichtbaar vlies
over schreeuwende voorbije
korte en lange jaren

de man, mens
dichter en zo meer

rust zal hem
bedaren
zijn eeuwige liefde
zal de kenner
in't hart bewaren