Zoals een man zijn weg zoekt
onderweg naar liefde
ervaart hij zicht
op hemel en aarde;
het verlangen naar morgen
onderwijl hij het sterven baarde
uitersten
van binnenuit
grenzeloos gebonden
aan geest en eeuwige bruid
ogen puilend
als sprekende monden
onder een donker gerande einder
het gezicht
is als een doorzichtbaar vlies
over schreeuwende voorbije
korte en lange jaren
de man, mens
dichter en zo meer
rust zal hem
bedaren
zijn eeuwige liefde
zal de kenner
in't hart bewaren
Geplaatst in de categorie: overlijden