inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.752):

Osmose ?

Ik heb je bij de levensbron
gezien, duizendschoon in het
gras, oceanen vol klaprozen
en ontluikend groen, fragiel
misschien, maar transparant
als glas,daarin verdronken
zoveel dat kon in haar satijnen
spiegelplas, nog zonder kleur,
verdroogd, verzonken in
woestijnen en in het kristal
van licht verloren.

Totdat je die weg verlaten moest,
dauw gedempt op aangeboren spiegels
van de ziel, het was een nieuw gezicht
te zien, een schoonheid die geen twijfel
overliet van kwetsbaarheid, de
beeltenis van een aarzelende osmose,
wat stromen ging in een gedicht, een
vrij gebied onttrokken aan de strijd,
ongeremd waarmee je uiteindelijke
schaduwen met je vlinders overgiet.


"Amore vitrea est: tum cum splendet frangitur."

Liefde is kristal, uit een andere invalshoek
krijgt het een diepere betekenis, maar kwetsbaar.

Virgilius


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 19 september 2011


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 151

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Ans
Datum:
21 september 2011
Mooie flow in een 'osmose van licht', daarin laat de vlinders vliegen.
Naam:
Chantal
Datum:
20 september 2011
Email:
Chanti44zonnet.nl
De mens groeit in z'n kwetsbaarheid als hij in z'n innerlijke spiegel kan kijken. Heel mooi.
Naam:
Anna
Datum:
20 september 2011
Email:
Annansihotmail.com
Schoonheid heeft z'n sterke en kwetsbare kanten.
Pracht gedicht.
Naam:
Ilse
Datum:
19 september 2011
Email:
Geduldpleskhome.nl
Prachtige laatste zin in dit mooie gedicht.
Weer heel wat anders van je hand dichter.
Naam:
Ingrid
Datum:
19 september 2011
Wat een mooi gedicht Pama, fijn om te lezen.
( ook de afb. is goed gekozen )

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)