Osmose ?
Ik heb je bij de levensbron
gezien, duizendschoon in het
gras, oceanen vol klaprozen
en ontluikend groen, fragiel
misschien, maar transparant
als glas,daarin verdronken
zoveel dat kon in haar satijnen
spiegelplas, nog zonder kleur,
verdroogd, verzonken in
woestijnen en in het kristal
van licht verloren.
Totdat je die weg verlaten moest,
dauw gedempt op aangeboren spiegels
van de ziel, het was een nieuw gezicht
te zien, een schoonheid die geen twijfel
overliet van kwetsbaarheid, de
beeltenis van een aarzelende osmose,
wat stromen ging in een gedicht, een
vrij gebied onttrokken aan de strijd,
ongeremd waarmee je uiteindelijke
schaduwen met je vlinders overgiet.
"Amore vitrea est: tum cum splendet frangitur."
Liefde is kristal, uit een andere invalshoek
krijgt het een diepere betekenis, maar kwetsbaar.
Virgilius
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 19 september 2011
Geplaatst in de categorie: liefde
Pracht gedicht.
Weer heel wat anders van je hand dichter.
( ook de afb. is goed gekozen )