inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.771):

Ik ken

ik ken het spuiten van de etter
uit een steenpuist op het spiegelglas
ik ken het knarsen van haar tanden
en de geur van sperma in het zomergras

ik ken het knielen op vermolmde banken
en de zinloosheid van mijn bestaan
ik ken het schreien van de boreling
en de scherpe pijn van ’t nabestaan

ik ken de gloed van de verovering
en het trillen van een kinderhand
ik ken het hijgen van mijn minnaars
en de reutel van mijn doodsvijand

ik ken de stille vreugde van het boek
en het hunkeren van mijn vege lijf
ik ken de rust van menig kloostertuin
en het vrijen als hevig tijdverdrijf

ik ken de weke delen van een vrouw
de harde spieren van een mannenkont
ik ken de geur van rozen in een bruidsboeket
en de spuug vanuit een kindermond

ik ken …
- maar heeft het zin hier nog mee door te gaan? -
ik ken ik mijn eigen waarheid niet

Schrijver: Stig Hansen, 20 september 2011


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 220

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)