inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.924):

Wonderlijk

tussen spiegelende wimpers,
koolzwart getint,
kijken herfstbruine ogen
verlegen van mij weg

een broze blik
zoekt dragende aarde
maar lijkt er niet te geraken
ook niet als ik jouw warme zucht
voorstelbaar in mijn handen leg

misschien door
de vochtige glans
uit vertedering
door een glimlach
die ik je schenk

lippen als breekbare takken
vullen elkaars zwijgen
haast tastbaar
en roze van gevoel

is dat de bloesem
waarnaar ik
al zoekend wenk

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 24 september 2011


Geplaatst in de categorie: emoties

3.7 met 22 stemmen aantal keer bekeken 391

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 14 jaar geleden
Als een soort van betovering. (althans zo lees ik het)
Klasse gedicht.
klaes, 14 jaar geleden
idd wonderlijk mooi Hans
kerima ellouise, 14 jaar geleden
een gedicht om in de handen van winter te leggen...sneeuw zou veranderen in bloesemblaadjes. Mooi!
marije hendrikx, 14 jaar geleden
als ik jouw warme zucht voorstelbaar in mijn armen leg.... mooi.
porselein-teer proevend gedicht om naar te kijken door geloken ogen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)