Sporen

Gelaten zit hij daar met handen
in zijn schoot werkeloos en stil
zegt woorden die in niets verloren
gaan niet meer worden gehoord.

Het leven heeft zijn sporen achter
gelaten met het tikken van de klok
verglijdt de tijd en berust hij in een
vaag weten van zijn hulpeloosheid.

Elke morgen ziet hij weer het licht
als hij doelloos kijkt door het raam
tijd in overvloed met ogen waarin
de eenzaamheid te lezen staat.

Zie ook: http://www.zeelandnet.nl/weblog/data/paulah/

Schrijver: Paula Hagenaars, 14 oktober 2011

paulaszeelandnet.nl

gelaten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 371