alles draait om haar
ze draagt een oude grijze mantel
haar haren ongekamd,
de jaren van oude jongens krentenbrood
reeds lang voorbij
de tijd is niet vriendelijk geweest voor haar
oud is ze … voelt zich ook zo
al doet ze voor de schijn
als was haar leven één groot feest
ze kent de geur van nietszeggende liefdes
van oude dromen nooit uitgekomen
andermans verdriet, ze ruikt het
en springt daar bovenop
ze is dan blij dat ze niet alleen is
in haar eenzaamheid
ik zie haar silhouet, schijnbaar wacht ze op mij
maar ik ben leeg , heb niets meer te geven
want in al die eenzame nachten
waarin ze van niemand steun kon verwachten,
en haar oude ogen
weer eens hoopvol op mij waren gericht
zoog ze me leeg, verstikte ze mij
met wat zij –liefde- noemde
ik zie haar silhouet, schijnbaar wacht ze op mij
maar ik wil niet meer…kan niet meer
- ik wil eindelijk weer kunnen ademen en lachen -
Geplaatst in de categorie: emoties