niets blijft behalve jij

hoe vaak ik jou ook droomde
in dromen en zoet mijn fantasie
de werkelijkheid voorspelde

ik spelde de zinnen
van beminnen in woorden
ongehoord tot de klanken
voor jou galmend misvormd

daar ik hen niet over mijn lippen kon tillen

zodat slechts de stilte
over onze ruggen kroop
en de hoop op later
de reis per seconde vertraagde

onverteerbaar blijft jouw streektaal
haar weg door mijn bloed voeren

alsof mijn spijt van het afscheid
dat ik tussen jou en mij destijds aansneed
slechts in sprookjesboeken verder leeft

vriendschap keuze

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 13 stemmen 304