Mijn dorp
Over de smalle weg van de herinnering
omzoomd door de mij vertrouwde iepen,
waar nog zo veel oude bekenden liepen
was ‘t dat ik vannacht mijn dorp in ging.
Door de bomenkrans zag ik de schittering
van zonnestralen, door bladeren gedempt,
die op enkele plekken echter ongeremd
oude muren bekleedden met schildering.
Geen spoor meer zichtbaar van het ouderhuis
dat ik vergeefs zocht tussen nieuwe gevels.
Achter mijn rug werd iedere boom geveld.
Ze vielen zonder zucht, met licht geruis.
Langzaam vervaagde de weg in de nevels.
Snel heb ik al mijn beelden veilig gesteld.
Geplaatst in de categorie: woonoord