inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 42.240):

Kosmotisch

gedanst hebben we, op zilverzwart spiegelend ijs,
we draaiden pirouettes, we bliezen bellen tot
het moment dat Venus verdween en zich verborg,
dat laatste moment, toen ze haar stralen doofde,

gelachen hebben we, in het holst van de nacht,
we verlieten het rokerige café, fietskettingen,
en dronken discussies, midden op straat en toch
dachten we dat wij, ja wij, de wereld begrepen,

een glas en nog een glas, wij zijn de filosofen,
wij snappen steeds beter waarom de wereld
zo simpel is, in onze ogen draait ze slechts
de minuten, uren, dagen, maanden, en de zon
verwarmt haar huid en hart, haar zachte buik,

dan flitst de komeet en verlicht het onverwachte,
dit werelds heelal is vol zwart met zilverglans,
wij observeren de dronken tochten van satellieten,
die schokkend voortgaan langs eindeloos firmament,

onze dromen reiken diep in het zwarte heelal,
niemand van ons kan de stralende sterren tellen,
hoe belangrijk is hun aantal, getal, kwantiteit?
hoe belangrijk is het weten? Meten en weten biedt
louter getallen, en geen enkel zicht op de waarheid,

de waarheid is niets, heeft niets, niets met getallen

Schrijver: Tjoke, 2 februari 2012


Geplaatst in de categorie: wetenschap

4.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 717

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Jan Haak
Datum:
22 maart 2012
Mooi sfeerbeeld gevat in jeugdig dromen over een wereld waarin getallen niet gelukkig maken. Vooruit, een onsje geluk dan...
Naam:
marije hendrikx
Datum:
22 maart 2012
zoveel meer en zoveel minder, zo simpel en zo ongrijpbaar is de waarheid die je hier zo heel mooi weergeeft.
Naam:
Tjoke
Datum:
13 maart 2012
Dit gedichtje is geïnspireerd op mijn studententijd. Ergens, in een onverwacht koude winter, 90-er jaren, hebben we gedanst op spiegelend zwart ijs, dichtbij het Groninger Hoofdstation. Wij dansten op ijs en ondertussen deelden wij dromen over een betere wereld. Hoe jong, hoe oud, is deze gedachte!
Naam:
Hanny van Alphen
Datum:
25 februari 2012
Email:
hanny.vanalphenquicknet.nl
Whow, wat een prachtig gedicht!
Naam:
Gurien Kwantes
Datum:
4 februari 2012
Email:
teckeltjeshotmail.com
onze dromen reiken diep in het zwarte heelal,
niemand van ons kan de stralende sterren tellen,wow wat prachtig deze zin die mij diep raakt. Mooi gedicht, heel diep.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)