inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 42.290):

'n broodje puur

met mijn rechterhand
veeg ik wat kruimels op je wang weg
ze stippen je onvolmaaktheid aan
een onvolmaaktheid die ik zo lief heb

zoals steeds
kijk je verwonderd om dit gebaar

'je kruimelt', zeg ik overbodig

een wonderlijk zacht lachje
opent het beeld van warme aarde

je legt wat kruimels op je lippen


Zie ook: http://www.youtube.com/wa...wqgIfkFV2_3VmVBI9hLoWg&index=1

Schrijver: kerima ellouise, 7 februari 2012


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 201

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
10 februari 2012
Kruimels van liefde, ze brengen de mooiheid, daar waar het niet volmaakt hoeft te zijn. Graag gelezen!
Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
9 februari 2012
Zo mooi en puur in ' t grootse kleine gebaar .
Naam:
wiete
Datum:
8 februari 2012
tintelingende woordjes, klein maar warm.
Naam:
Han Messie
Datum:
8 februari 2012
Email:
hmessielive.nl
Kruimels en verkruimelde aarde... Een beeld dat de oudheid en de jeugd van alle leven en bestaan weergeeft.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)