Huize Oudehorst II
Ik ben langs, nee niet langs, ik ben geweest,
bij opa Oudehorst. Zo rond theetijd
werd er weer wat afgekletst.
De tafel van gebreken stond er nog met in het midden
een bosje rotzooi.
Stoelen rolden weer af en aan.
De spitse oren van tante Sjaan luistervinkten mee.
Oh, die roddelaarster, de soeppan kan gevuld
met ballen uit haar nek.
Rij me maar even naar buiten kind,
hier steken we niets meer op.
Het bankje van kreupelhout kraakte
alsof het vroor. Opa verkneukelde zich bij het idee
van een neutje of wat
en de onvermijdelijke kat van broeder Wout.
Geplaatst in de categorie: maatschappij