Dmitri Shostakovich
ik hoor hem
ontbloot aan
zijn stem raakt
verjaarde plooien
van mijn huid
lijken zich
te berusten
in klanken
van snaren
gespannen op
nobele pilaren
dan wel gedragen
door levende liefde
hij kijkt mij diep aan
door zijn verre kijkers;
de wijsgeer voor
ongrijpbare zielen
schenkt mij
noten in kracht
en melancholie
op weg naar
onverstaanbare diepte
Gij,
Dmitri Dmitriyevich Shostakovich
Geplaatst in de categorie: muziek