inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 43.508):

Nu al?

Ik werd omringd door reuzen.
Ze riepen luide leuzen
en dat ik weg moest gaan.
Ontsteld zag ik hen aan.
Ik dacht: dat doet de deur dicht!
en schreef een heftig treurdicht,
waarin bizarre rijmen
de losse eindjes lijmen.
Terwijl ik verzen ploegde
en op het ritme zwoegde
en in de woorden woelde
en me steeds beter voelde,
leek de deur minder dicht.
Er kierde zelfs weer licht.
Ik stond op van mijn werk
en blikte in het zwerk,
een luchtig archaïsme.
Nou, nou, dacht ik, dat is me,
dat was me wat, die scène,
die ik niet zonder gêne
in veel te korte tijd
tot treurdicht heb gebreid!
Maar ja, ik had geen keuze:
dat kwam door al die reuzen!

Schrijver: lykele zwanenburg, 12 mei 2012


Geplaatst in de categorie: lightverse

2.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 146

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
12 mei 2012
dat treurdicht met de deur dicht vond zelfs waardering bij mijn zeurnicht . Hiervoor stal zij royaal de tijd, waarin ze anders sokken breidt.

Met plezier gelezen, mooi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)