nachtgedachten
mijn borst klopt lichter, nu
mijn bed de lakens spreidt- ronder rond
mijn omvang
breder langs mijn rug
er bloeien kleuren door het duister
altoos loopt de grens terug naar slaap
ik gaap
en leg mijn armen over zware zorgen
met de handen rond het gat dat zwart gekleed
al zwaar in de gordijnen hangt
een blik prangt dwars door sluimer heen
ik ween, maar laat mijn kind
in onschuld slapen
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...php?fotogedicht=nachtgedachten
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 6 september 2012
Geplaatst in de categorie: emoties