Nu
vergeet de dalen en kraters
die zijn gebrand in je kern
gekerft tot diep in de lijnen
van jouw krijsend bestaan
leef naar paarse hoogtes
als de laatste minuten
van lachen en tranen
vier je ademen
met het stromen
van de wind
vraag de zee
te zingen
tot de morgen komt
Geplaatst in de categorie: tijd