vijvertje geluk

je mag het best wel weten
ik huil soms uren lang
er vormt zich dan een watertje
een beekje stroomt zijn gang

ik traan langs harde keien
en zachte rozemarijn
ik kletter nog een waterval
en weg is dan mijn pijn

en als de uren om zijn
mijn tranen zijn dan op
dan speel ik met de vissen
zie lelies in hun knop

dat huilen niet voor niets is
weet ik maar al te goed
en heb door alle tranen
mijn geluk alweer ontmoet

geluk verdriet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 2 stemmen 271