de storm

Waar gaat de wind
koud, triest en baldadig
alsof de reis pas net begint
en dan terugkerend en ongenadig
waar de wolken zo grijs
geen licht door laten
zo wreed doch wijs
verandert liefde in haten
hoop in weemoed
die kaarsen doen uitdoven
en veranderen tranen in bloed
die wanhoop beloven
tot de aanvaarding toe
pas dan, zal de storm
zijn zoals hij is
in zijn verraden vorm
geeft hij zich bloot
nooit meer levesmoe
eens de hoop zo klein
nu levensgroot
het zijn is nu mijn

storm hoop

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 190